Het ontstaan en verdwijnen van gemeenschappen is het gevolg van een complex geheel van onbewuste en bewuste processen. De verdediging van het Nederlands in België en van de belangen van de gemeenschap die deze taal spreekt, werd opgenomen door verschillende generaties bewuste burgers. Allemaal samen vormden ze de Vlaamse beweging, een verzamelterm voor mensen, organisaties, publicaties, manifestaties en instellingen die deze bekommernis deelden, maar verder sterk van elkaar konden verschillen. Zij voerden hun acties in de context van een permanent veranderende samenleving.

De bijdrage onderzoekt in welke mate eetcultuur Vlaamse sentimenten heeft opgeroepen, wat op drie niveaus wordt nagegaan (het informele, het officiële en het internationale). Tot 1990 was de Vlaamse eetcultuur een bouwsteen van de Belgische gastronomie. Pas vanaf die periode heeft ze ook specifiek Vlaamse identiteitsgevoelens opgewekt.